WARP: de naam staat al jaren voor kwalitatief hoogstaande electronische releases. Met hun Artificial Intelligence serie, met albums van o.a. B12, Autechre, Aphex Twin, Speedy J en LFO zette het label begin jaren negentig de lijnen uit voor menig liefhebber van "intelligente" dansmuziek. En alhoewel er nog steeds goede platen op het label uitkomen, leek Warp haar voortrekkers-rol in het nieuwe millenium definitief verloren te hebben. Tot daar in 2008 een e.p. en album van Flying Lotus op het label verschenen, en WARP plots weer volop aandacht kreeg van pers en liefhebbers, om een album met een radicaal nieuw geluid.
Flying Lotus is niet de eerste hiphop-georienteerde release van het label uit Sheffield. DJ Mink's Hey! Hey! Can U Relate? Uit 1991 hoort tot een van de vroegste klassiekers uit de WARP stal, en is een straight forward hiphop banger. Ook de platen van Nightmares On Wax zijn sterk hiphop geörienteerd. Smokers Delight uit 1995 was één van de albums die triphop van een geluid voorzag. Vijf jaar later was het Anti-Pop Consortium die met hun avant-hiphop klassieker Arrythmia de hiphop-vlag hoog hield bij Warp. Waarna het stokje werd overgenomen door Prefuse 73, die het Nightmares On Wax geluid klaarstoomde voor het nieuwe millenium. En toen dus een ep en album van Flying Lotus, een prachtig en abstract instrumentaal hiphop-album dat menig hart sneller deed kloppen en wereldwijd de jaarlijstjes bestormde. Een electronisch geörienteerde WARP-release in het centrum van de aandacht, dat was het label al een tijd niet gelukt. De succesreleases kwamen eerder uit de rock- (!!!) of pop- (Jamie Lidell) hoek.
Weet WARP de aandacht vast te houden met meer klassieke hiphopgeörienteerde releases? 2009 begint in ieder geval beloftevol. Zo is daar het album van Harmonic 313, When Machines Exceed Human Intelligence. Oudgediende Mark Pritchard, die eerder werk uitbracht als Global Communication, Jedi Knights, Link, Chameleon en een hand vol andere projecten, laat op dit album horen dat de ontwikkelingen in dubstep en grime prima samengaan met hiphop én het oude, vertrouwde Artificial Intelligence geluid. Het album leunt zwaar op vintage synthesizer geluiden, detroit-referenties en Luke Vibert-achtige samples die zó voorspelbaar zijn dat het tongue-in-cheek bedoeld lijkt. Een prima album, dat naast electronische hiphop ook een geweldige, zeer langzame acid track herbergt, en ondanks de moderne invloeden toch erg retro klinkt.
Dat is bij Hudson Mohawke's Polyfolk Dance EP wel anders. De producer uit Schotland brengt een hiphop geluid dat vergelijkbaar met dat van Flying Lotus, maar melodieuzer en radicaler is. Vanaf opener Polkadot Blues struikelen vreemd groovende hiphop-ritmes, glijdende synthesizerklanken en korte stemsamples over elkaar heen, met een wonderlijk spannende EP als resultaat. Geen achtergrondmuziek, of gezellig loungey triphop, maar radicale electronica met twee benen stevig in de hiphop. Wie weet brengt WARP ons in 2009 ons ook het debuutalbum van Hudson Mohawke, het zou het label zomaar weer aan het voorfront van muzikale vernieuwing plaatsen.
Hudson Mohawke - Overnight (Polyfolk Dance EP, Warp)
Beluister (en koop) de releases van Harmonic 313 en Hudson Mohawke in de geheel vernieuwde webwinkel van WARP zelf: http://beta.bleep.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten